تقلید گاهی هم خوب است
چرا رسانه نگاران باید هوش کلامی را بیاموزند؟/قسمت هفدهم
البته غالبا درباره تقلید کردن چیزهای خوبی نشنیده‌ایم؛ اما بد نیست بدانید که گام‌های اولیه آموزش آدمی از همین تقلید شروع می‌شود.کودکان، صحبت کردن را با تقلید یاد می‌گیرند. تا حالا دقت کرده‌اید که آموختن یک زبان جدید چقدر برای‌تان سخت است؟ اما کودکان به ساده‌ترین و طبیعی‌ترین شکل ممکن این کار را انجام می‌دهند. به این شکل که خوب گوش می‌کنند که دیگران چه می‌گویند، سپس آن‌ها را تکرار می‌کنند و در هر تکرار، اشتباهات خود را رفع و کمتر می‌کنند. در نهایت می‌توانند به راحتی صحبت کنند.
شما چرا چنین کاری نمی‌کنید؟ مثلا یک مجری خوب صحبت می‌کند؛ چرا سعی نمی‌کنید برای تمرین، از او تقلید کنید؟ البته منظور این نیست که کلا سبک هوش کلامی و صحبت خودتان را رها کنید و مثل او صحبت کنید؛ صرفا برای تمرین عرض می‌کنیم.
شاید سبک یک سخنران، یک آموزگار، یک استاد دانشگاه و … را بپسندید، در این صورت چرا از او تقلید نمی‌کنید؟ و البته برخی از دوبلورها و بازیگران؛ چرا از سبک گویش آن‌ها استفاده نکرده و مدام پیش خودتان تکرارش نمی‌کنید؟
این دست تقلید کردن‌ها، می‌تواند شما را بر هوش کلامی و نحوه درست صحبت کردن، مسلط کند. هم فال است و هم تماشا؛ هم سرگرمی، هم تقویت هوش کلامی چه چیزی بهتر از این؟ می‌توانید پوشه‌ای از دیالوگ‌های سینمایی جالب را داشته باشید و مدام تکرار کنید؛ به همین راحتی.
